Τὸ Ἵδρυμα Βυζαντινῆς Μουσικολογίας συστήθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατὰ τὴν 97ην συνεδρίαν τῆς 24ης Ἰουνίου τοῦ 1970, ὕστερα ἀπὸ εἰσήγηση τοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτου Σερβίων καὶ Κοζάνης κυροῦ Διονυσίου πρὸς τὴν ἐπὶ τῆς Θείας Λατρείας καὶ Τέχνης Μόνιμον Συνοδικὴν Ἐπιτροπήν. Λειτουργεῖ σύμφωνα μὲ τὸν Κανονισμὸ 17/1981 τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ["Ἐκκλησία" ἔτος ΝΖ΄, τεῦχος Β΄, ἀρ. 3/16.9.1981 & ΦΕΚ 135, τεῦχος πρῶτο,(pdf)].
Πρόεδρος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Ἱδρύματος εἶναι ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ιερώνυμος καὶ Διευθυντής του, ἀπὸ τὸ 2022, ὁ ἀναπληρωτής καθηγητὴς Βυζαντινῆς Μουσικολογίας κ. Γρηγόριος Ἀναστασίου (στὸ Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ ΕΚΠΑ), διαδεχόμενος τὸν Ἐπίτιμο πλέον Διευθυντή, ὁμότιμο καθηγητὴ κ. Γρηγόριο Στάθη.
The Foundation of Byzantine Musicology was established by the Holy Synod of the Church of Greece during its 97th meeting on June 24, 1970, following a proposal by late metropolitan of Servia and Kozani Dionysios to the Permanent Synodal Committee on Divine Worship and Art. It operates according to regulation 17/1981 of the Holy Synod of the Church of Greece ["Ἐκκλησία" ἔτος ΝΖ΄, τεῦχος Β΄, ἀρ. 3/16.9.1981 & ΦΕΚ 135, τεῦχος πρῶτο, (pdf)].
The president of the Foundation's board of directors is His Beatitude Ieronymos, Archbishop of Athens and All Greece. Since 2022, its director has been associate professor Grigorios Anastasiou (Byzantine Musicology, Department of Music Studies-Faculty of Philosophy, NKUA) succeeding the now Honorary Director, professor emeritus Grigorios Stathis.
Συνέδρια
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Θ´ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ / CONFERENCE PROGRAMME – ICMP 2024
Η Βιβλιοθήκη
ΤΑ ΑΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΑΣ
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ Ι. ΚΟΝΙΔΑΡΗ
Ὁ καθηγητὴς Γρηγόριος Στάθης, διευθυντὴς τοῦ Ἱδρύματος, στὸ ἔργο του ΤΑ ΠΡΩΤΟΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ (τ. Α΄, σσ. 217-218) σημειώνει τὰ ἀκόλουθα σχετικὰ μὲ τὰ ἀποκείμενα στὴν βιβλιοθήκη τοῦ ΙΒΜ χειρόγραφα Βυζαντινῆς Μουσικῆς:
«Μία ἰδιαίτερα σημαντικὴ καὶ αὐτόνομη συλλογὴ ἀντιγράφων [τῶν πρωτογράφων τῆς Νέας Μεθόδου] ἀποτελεῖ ἡ Βιβλιοθήκη τοῦ Ἰωάννου Κονιδάρη ἀπ' τὴν Κεφαλονιά, ποὺ ἀπόκειται στὸ Ἵδρυμα Βυζαντινῆς Μουσικολογίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπ' τὸ 1973 ὕστερα ἀπὸ ἀγορὰ ἀπ' τὴν κληρονόμο Ἑλένη τῆς οἰκογένειας Κονιδάρη μὲ τὴν φροντίδα τοῦ ὑποφαινομένου Γρηγορίου Στάθη καὶ τοῦ τότε Διευθυντοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτου Σερβίων καὶ Κοζάνης κυροῦ Διονυσίου Ψαριανοῦ. Ὁ Ἰωάννης Κονιδάρης, γόνος εὔπορης οἰκογένειας, μὲ ζῆλο φιλομαθείας στὰ ψαλτικά, εἰκοσαετὴς τότε, ταξίδεψε καὶ ἔφτασε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸν Μάϊο τοῦ 1819 κι ἄρχισε τὰ μαθήματά του πρῶτα στὸν Θεόδωρο Φωκαέα κι ὕστερα καὶ στὴ Μουσικὴ Σχολὴ τῶν τριῶν διδασκάλων. Ἔμεινε λίγο περισσότερο ἀπὸ ἕνα χρόνο, Μάϊο 1819–Αὔγουστο 1820 καὶ ἔμαθε τὴ Νέα Μέθοδο, καί, τὸ κυριώτερο, ἐπιδόθηκε στὴν ἀντιγραφὴ τῶν πρωτογράφων, ἢ τὴν ἀγορὰ ἑτοίμων ἀντιγράφων τῶν πρωτογράφων, κυρίως ἀπ' τὸν Χουρμούζιο, μὲ τὸν ὁποῖο διατήρησε φιλικὲς καὶ οἰκογενειακὲς σχέσεις. Οἱ κώδικες αὐτοὶ τοῦ Ἰωάννου Κονιδάρη, ἀντίγραφα τῶν πρωτογράφων, ποὺ ἀπόκεινται στὸ Ἵδρυμα Βυζαντινῆς Μουσικολογίας, εἶναι• ἡ Παπαδικὴ (4 τόμοι) σὲ ἐξήγηση τοῦ Χουρμουζίου, τὸ Οἰκηματάριο (δύο τόμοι), ἡ Ἁνθολογία Παπαδικῆς (δύο τόμοι), τὰ Ἅπαντα Πέτρου Μπερεκέτη (ἕξι τόμοι), τὸ Ἁναστασιματάριο τοῦ Χρυσάφη τοῦ νέου καὶ τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου, ἡ Ἐκλογὴ στιχηραρικοῦ μέλους, τὸ Δοξαστάριο τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου καὶ τοῦ Ἰακώβου Πρωτοψάλτου (δύο τόμοι), τὸ Εἱρμολόγιο τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου καὶ τὸ σύντομο τοῦ Πέτρου Βυζαντίου, τὸ Καλοφωνικὸ Εἱρμολόγιο (δύο τόμοι)».